Weekenden, ijsjes en gele bloemetjes

Woensdag 2 april. Ja jullie zien het goed. Twee april, TWEE APRIL?! In hemelsnaam, hoe kunnen weken, dagen, maanden zo snel gaan? Het lijkt wel alsof ik met mijn vingers knip en dat er dan weer een aantal weken voorbij zijn. Helemaal weg, foetsie, verdwenen is de tijd. Misschien komt dat ook wel omdat ik het zo naar mijn zin heb. Al mijn weken zijn volgepland met allemaal leuke dingen. Iets wat ook meehelpt zijn alle lieve mensen om me heen. Dankjewel, dankjewel, dankjewel en jawel: nog eens dankjewel. Nu genoeg met al dat sentimentele gedoe, daar worden we heus niet vrolijker van. Waar we wel vrolijker van worden, is het prachtige weer. Een beter excuus om je vol te proppen met ijsjes kan je niet hebben toch? Of om eindelijk weer shortjes te dragen en rokjes zonder panty. 

Dit weekend was het ook zulk zomers weer. Of 'lenters' weer moet ik eigenlijk zeggen, ook al is dat geen woord. Waarom is dat geen woord? Het klinkt wel cool eigenlijk. Oké, voortaan zeg ik lenters weer. Door het lenterse weer was ik met heel veel plezier aan het fietsen. Kun je het je voorstellen. Ik, fietsen en vrolijk in één zin? Nee? Ik eigenlijk ook niet. Toch was het zo. Het stond al weken met koeienletters in mijn agenda geschreven: 'Het Iris en Desi weekend.' Er waren lijstjes gemaakt met leuke dingen om te doen, mijn tas was ingepakt en puilde ook nog eens uit en ik zat met een big smile op de mijn gezicht op mijn fiets. Op weg naar 'the middle of nowhere' want daar woont Iris. Ik geloof niet dat ik daar ooit naartoe ben gefietst zonder te verdwalen. Ook dit keer weer moest ik superwoman Iris opbellen om me te komen redden van de enge koeien en de aardappelen die me spontaan aan wilden vallen. Heel eng aardappels, ik had echt de neiging om gillend weg te rennen. Grapje, ook al mag dat eigenlijk niet meer op 2 april.

Zonder jullie te vervelen met nog meer nutteloze informatie kan ik vertellen dat het gewoon een geweldig weekend was. We hebben twee hele dagen rondgehuppeld in shortjes en zoveel mogelijk zon opgenomen als maar kon. Zoals altijd hebben we weer zitten kletsen bij de vijver en de camera stond de helft van de tijd aan. In totaal hadden we 800 foto's gemaakt. Ja, schrik niet 800. Mijn sd-kaart stond geeneens vol. Ik ben trots op je maatje, ik hou van je. Mijn batterij krijgt wel wat minder liefde. Waarom is dat ding toch altijd zo snel leeg? Dat weet ik niet zegt de batterij dan. In ieder geval, ik ga jullie nog eens helemaal volspammen met al deze foto's.