woensdag 26 februari 2014

Witte chocolade bosvruchten cheesecake


Taart, taart en nog meer taart! Nog steeds maak ik elke zondag een taart voor de lunchroom waar ik werk. Nog steeds met veel plezier en heel veel liefde. Deze keer was de witte chocolade bosvruchten cheesecake aan de buurt en man wat is deze taart toch lekker. Mijn moeder had hem ooit eens gemaakt en toen kon ik er echt niet van afblijven. Bosvruchten, witte chocolade, jamjamjam, allemaal mijn favorieten! Het recept komt uit de allerhande taartspecial. Daar staan zulke lekkere recepten in.


Verwarm de oven voor op 175 °C. Bekleed de bodem van de springvorm met bakpapier. Maal de koekjes in de keukenmachine tot kruimels. Smelt de boter in een steelpan. Voeg 3 el rietsuiker toe en meng door de koekkruimels. Verdeel het mengsel over de bodem van de springvorm en druk aan met de bolle kant van een lepel. Bak de bodem ca. 15 min. in het midden van de oven. Neem uit de oven en laat 15 min. afkoelen. Laat de oven aan staan.
Breng ondertussen in een steelpan de bramen en frambozen met 3 el suiker en 3 el water aan de kook. Laat 5 min. op laag vuur doorkoken. Schenk het vruchtenmengsel door een fijne zeef in een kom en druk met de bolle kant van een lepel erdoor. Zet de kom in een laagje koud water in de gootsteen en laat de bosvruchtensaus in 15 min. afkoelen. Roer af en toe.

Roer ondertussen in een grote kom de roomkaas los en meng met de rest van de rietsuiker en de vanillesuiker. Meng in een andere pan de chocolade met de crème fraîche en verwarm smelt dit mengsel au bain marie. Roer 1 voor 1 de eieren erdoor en meng door het roomkaasmengsel.
Schenk heet water in de braadslee en plaats onder het midden van de oven.
Schep van het roomkaasmengsel op de koekjesbodem in de springvorm. Verdeel hierover 6 el bosvruchtensaus. Herhaal deze stap nog 2 keer totdat het roomkaasmengsel op is. Bewaar de rest van de bosvruchtensaus afgedekt in de koelkast. Maak met de satéprikker mooie krullen in de vulling, zodat er een marmerpatroon ontstaat.
Bak de cheesecake 1 uur in het midden van de oven op een rooster boven de braadslee. Zet de oven uit en laat de cheesecake 30 min. in de oven afkoelen om scheuren te voorkomen. Laat de cheesecake in 1 uur verder afkoelen op het aanrecht. Dek hem af met vershoudfolie en zet minimaal 2 uur in de koelkast. Serveer met de rest van de bosvruchtensaus. Ik zou stiekem wat meer bosvruchtensaus maken. Hoe meer bosvruchten, hoe meer vreugd.

Eet smakelijk en veel bakplezier!

maandag 24 februari 2014

Een lange tunnel, een lange weg


Verdergaan. Een stap vooruit. Iets dichter bij het einde van de lange tunnel. De weg die je nog te gaan hebt. Stukje voor stukje wordt die kleiner.  Een stukje verder op de roltrap. Iets dichter bij het einde. Of bij het nieuwe begin. Want na elke tunnel komt een nieuwe tunnel en na elke roltrap komt weer een nieuwe roltrap. Of een lift. Of een trap waarbij je je benen moet gebruiken. Want van al die roltrappen worden mensen lui. Maar als je echt verder wilt komen moet je alles geven en niet gaan voor de makkelijke weg. Alles geven om die trede op te stappen. Alles geven om boven te komen. Alles geven om die trap te beklimmen. Die trap zonder rol. Die trap waarvoor je iets moet doen. Want in principe moet je voor alles wat je wilt bereiken die stappen zetten op de trap en die kracht geven, nooit opgeven en alles geven. 

Deze foto's heb ik gemaakt in Antwerpen. In een tunnel in Antwerpen. Een wandeltunnel. Die te bereiken is met roltrappen. Oude, mooie, antieke roltrappen. Die door iedereen om je heen gefotografeerd worden. Want blijkbaar zijn deze roltrappen beroemd. Je denkt dan misschien: 'Roltrappen, beroemd? Welke gek wil die nu zien?' Maar toch.. ze hebben wat. Zeker op foto's geven ze een speciaal effect. Ook de tunnel heeft een aparte sfeer. Die lange tunnel die je door moet, die afstand die je af moet leggen voordat je bij je doel bent. Dit is nu de tweede keer dat ik erdoorheen liep en deze keer moest ik er ook maar aan geloven. De tunnel en de roltrappen moesten vastgelegd worden. Vereeuwigd. 










Rondneuzen in Antwerpen

Deze hele week zat vol met superleuke dingen. Oppassen, de fuif en zaterdag ben ik wezen winkelen in Antwerpen. Of te wel, de leukste shop stad ooit. Al mijn favoriete winkels zitten daar; Brandy Melville, Forever 21, Pull and Bear, Urban Outfitters, River Island. Ik heb dan ook ietsje teveel uitgegeven, maar ik ben wel ontzettend blij met alles wat ik heb gekocht.

Het was wel een ontzettend vermoeiende dag. Shoppen is sowieso heel erg vermoeiend, zeker als je er een hele dag weg van maakt. Mijn moeder maakte me 's ochtends vroeg al met veel moeite wakker. Ik had de vorige avond namelijk een fuif gehad en dan lig ik niet echt vroeg in mijn bedje. Toch zat ik om half 10 al in de auto naar Antwerpen. Uiteraard met schoolboeken voor mijn neus, want de leraren weten van geen ophouden. Soms vraag ik me wel eens af of ze niks beters te doen hebben, dan de hele tijd maar proefwerken opgeven. Proefwerk hier, proefwerk daar, hoezee hoezee hoezee. Uhm.. nee.

Iets wat ook niet kan ontbreken tijdens een shopdagje is taart. Een heel groot stuk taart. Met chocolademelk. Met slagroom. Heel veel slagroom. Zodat je misselijk bent en tegelijk helemaal uitgerust zodat je verder kan winkelen. Verder door de straten struinen en verder met alle winkels leegkopen. Verder met foto's maken van de mooie huizen en verder met het dragen van die verschrikkelijk zware tasjes. Waarom kunnen ze daar geen fijne zachte tasjes bij geven in plaats van van die 'ik snij lekker in je hand' tasjes. Of gewoon een mannetje dat achter je aan loopt met al je kleren. Dat is pas een goed idee. Wie is hier ook voor?

Uiteraard heb ik in Antwerpen ook de hele dag mijn camera meegesleurd om foto's te maken. Die moet gewoon standaard mee als ik weg ben uit mijn verschrikkelijk saaie woonplaats. De stad is dan echt een wereld van verschil. Ik had vandaag zin in zwart wit, vraag me niet waarom, dus de foto's zijn black and white. Een keer wat anders.









woensdag 19 februari 2014

De leukste kledingstukken zijn vintage

Op dit moment is dit één van mijn favoriete outfits. Het vestje wat ik hier aan heb is vintage en het is zo uniek! Het is gemaakt van fluweel en heeft aan de onderkant allemaal kanten details en franjes. Ik heb het gekocht in de kerstvakantie en elke keer als ik het in de kast zie hangen krijg ik een glimlach op mijn gezicht. Ik ben er gewoon zo ontzettend blij mee. De meest speciale kledingstukken vind je in vintage winkeltjes. Je kunt daar gewoon zulke unieke en mooie dingen vinden. Ik wil snel weer eens op vintage jacht. Dus eh winkeltjes... pas op, ik kom er aan! 

Vanavond ga ik voor de eerste keer oppassen en ik heb er heel erg veel zin in! Opzich vind ik het ook wel een beetje spannend, maar eens moet de eerste keer zijn toch? Waarschijnlijk kan ik gewoon de hele avond een beetje huiswerk maken en leren voor economie, omdat het kindje in dromenland is. 

VESTJE VINTAGE / BROEK H&M / SHIRT ONLY / SCHOENEN STEVE MADDEN








dinsdag 18 februari 2014

Waarom bestaan er kaboutertjes?

Waarom moeten alle spullen opeens verdwijnen? Waarom bestaan er kaboutertjes die opladers, lensdoppen en dierbare sieraden en kleding meenemen. Met van die mutsjes, onschuldige gezichtjes, maar die helemaal niet onschuldig zijn. Schuldig zijn ze. Schuldig aan het verstoppen van mijn dierbare spullen. Lensdop nummer 1, waar ben je? Waar kan je ik je vinden? Lendsdop nummer 2, waarom moest jij mij ook verlaten? Ik kan niet zonder jou, dat weet je toch. Je weet hoe dierbaar mijn camera is en al de spullen eromheen. Waarom moet jij dan opeens verdwenen zijn? Verdwenen van deze aardbodem zodat ik je nooit meer kan vinden. Soms denk ik dat het geen kaboutertjes zijn, maar heksjes. Met van die kromme neuzen met wratten, puntige heksenmutsen en gemene ogen die mijn spullen zien liggen en dan zwaaien met hun toverstokken: 'Simsalabim, pief paf poef en weg zijn mijn spulletjes.' Nu zelfs het opzetstukje van mijn statief. Hij zat in mijn jaszak, ik weet het zeker. Ik draaide hem van mijn camera af en stak hem in mijn jaszak. Maar blijkbaar was er dit keer de verdwijnelf die zag dat ik hem in mijn jaszak stopte en zin had om mij te pesten. Te pesten met het laten verdwijnen van spullen. Uit het niets, weg, foetsie. Nooit meer terug te vinden. Tweede gymschoen, waar ben je? Dierbaar blauwe vestje, waar heb je je verstopt? Zwart shirtje met kant, kom je nog terug? Slaapzak, ben jij nog steeds op de volleybalmarathon?

Of misschien moet ik beter op mijn spullen passen zodat ik ze niet meer kwijtraak en ik 's avonds laat geen gefrustreerde berichtjes hoef te schrijven over spullen die kwijtraken. Hopelijk heeft de camerawebshop een heleboel 'ik mis één onderdeel' producten.

Om dit hele verhaal eventjes positief af te sluiten: Ik heb ondertussen het onderdeel dat ik kwijt ben gevonden op internet voor 10 eurootjes. Probleem opgelost, probleme solved. Al het gestress van dez stresskip was weer eens voor niets. Laten we het maar positief bekijken.. ik heb iets geleerd: 'Lensdoppen en dergelijke nooit onbeheerd in mijn jaszak laten zitten!'

maandag 17 februari 2014

De leukste dagen van de week, weekend!

Vandaag was druk. Vandaag was heel erg druk. Deze hele week was eigenlijk druk. Druk druk druk. Ik heb wel een heel leuk weekend gehad. Zaterdag moest ik werken, maar het was echt een leuk dagje. Niet te druk, maar ook niet te rustig dat je je verveelt en het was heel erg gezellig met mijn collega's. Na het werken hebben we nog eventjes wat gedronken en gekletst, maar daarna moest ik snel weer door want ik had nog iets op de planning die avond. Ik was uitgenodigd voor een lekkere Indische maaltijd bij mijn oom en tante. Ik heb ontzettend lekker gegeten en het was ook echt heel gezellig. Ik moet wel bekennen dat ik stiekem echt ontzettend moe was en bijna in slaap viel. Werken vind ik meestal toch wel heel vermoeiend en meestal plof ik dan neer op de bank en kom er heel de avond niet meer vanaf. Rond een uur van 10 begonnen mijn oogjes al een beetje dicht te vallen. TIEN UUR. Ik voel me soms net zo'n klein kindje dat heel vroeg naar bed moet. Ik kan soms echt niet tegen laat opblijven haha.

Zondag had ik ook een drukke dag. Zoals elke zondag moest ik een taart bakken voor in de lunchroom en deze keer heb ik weer een worteltjestaart gemaakt, mijn favoriet. Stiekem vind ik het altijd best wel moeilijk om de taart niet gewoon zelf op te peuzelen, haha. Maar 's ochtends ben ik ook nog eventjes met mijn oma de 'stad' in geweest voor zover je dat een 'stad' kan noemen. Zelf ben ik niet zo dol op deze plek. De mensen zijn over het algemeen helemaal niet zo vriendelijk, omdat het altijd super druk is op zondag en de klanten dan toch nog wel komen. Wat opzich ook best wel grappig is, is dat als ik in een cafeetje of restaurant zit ik altijd oplet hoe de mensen in de bediening het doen, omdat ik zelf ook in de bediening werk. Ik kan me er dan altijd heel erg aan irriteren als de mensen zo afstandelijk zijn en me bijvoorbeeld niet aankijken als ze iets zeggen. Dat probeer ik zelf namelijk wel altijd te doen als ik aan het werken ben. Verder moest ik deze dag huiswerk maken, hiep hiep hoera en 's avonds kwam Douwe nog eventjes langs.

Vandaag was, zoals ik al eerder zei, erg druk. Ik moest tot 14:50 naar school en daarna stond er ook nog van alles op het programma. Ten eerste moest ik de hond uitlaten, wat ik opzich helemaal niet erg vind om te doen, daarna de worteltjestaart afmaken en wegbrengen en als laatste moest ik op bezoek bij mijn oppasgezinnetje. Deze week mag ik namelijk voor de eerste keer oppassen en vandaag kwam ik eventjes kennismaken. Het zijn ontzettend lieve mensen en zo'n schattige en mooie baby. Ik mocht haar, Shienna, vasthouden en zelfs een flesje geven. Zo ontzettend lief! Tijdens het oppassen slaapt ze waarschijnlijk gewoon, wat opzich best wel jammer is. Ik vind het eigenlijk nog best wel spannend, want ik ben verantwoordelijk voor hun dierbaarste bezit.

Hebben jullie ook een leuk weekend gehad?





woensdag 12 februari 2014

Heerlijke appel en bosbessen caré's

In de kerstvakantie nog bleef ik bij een vriendin slapen en de tweede dag hadden we spontaan zin om iets te bakken. We hebben heel het internet afgespeurd naar iets lekkers en uiteindelijk kwamen we uit bij een recept van Rudolph's Bakery van 24 kitchen. Een heel erg makkelijk, maar een overheerlijk recept. We hebben het een beetje aangepast naar wat wij lekker vonden en hier is voor jullie het recept.



Benodigdheden:

  • 320 g bloem
  • 1 tl bakpoeder
  • 250 g boter
  • 160 g witte basterdsuiker
  • 1 mespuntje zout
  • 2  appels, Granny Smith
  • 1 tl maïzena
  • 1 el suiker
  • kaneel (hoeveelheid naar keuze)
  • suiker (hoeveelheid naar keuze)
  • 75 gram bosbessen 


Verwarm de oven voor op 180 ºC. Meng de bloem met het bakpoeder. Maak een kuiltje in de bloem en meng daarin de boter en de witte basterdsuiker met elkaar. Voeg beetje bij beetje de bloem toe en kneed tot een soepel deeg. Druk het deeg plat, verpak in plasticfolie en laat het deeg circa 30 minuten rusten in de koelkast. 



Schil en snijd de appels in stukjes. Meng deze met wat suiker en kaneel voor een lekkere smaak. 



 Rol het deeg uit tot een dikte van circa 4 millimeter. Vet de bakvormpjes in en bekleed de bodem met het deeg. Prik met een vork gaatjes in de bodem. Verdeel de appelstukjes over de bakvormpjes en strooi er ook nog wat bosbessen overheen voor nog meer smul plezier. Kneed het overgebleven deeg bij elkaar en rol opnieuw uit. Bedek de appelvulling met het deeg. Snijd er een klein kruisje in zodat de stoom kan ontsnappen. Meng de eidooier met de room. Bestrijk de koeken met het eidooiermengsel.


Bak de appelcarrés in de oven in circa 25 minuten goudbruin en gaar.

Veel bakplezier en eetsmakelijk!

maandag 10 februari 2014

Pak de popcorn er maar alvast bij

Mijn doel voor 2014 was om in totaal 150 boeken te lezen en films te kijken. Ik loop aardig op schema. Ik heb ondertussen zo'n 9 films gekeken en 2 boeken gelezen. Het 3e boek is bijna uit en deze week heb ik ook nog allemaal films op het programma staan. Qua films heb ik ondertussen toch wel een aantal favorieten. De films waar ik echt even een traantje moest wegpinken of echt zoiets had van: 'Wauw dit klopt gewoon. Dit is zo'n mooie gedachte of zo'n mooie manier om het te vertellen.'

De eerste twee films heb ik in de eerste week van dit jaar gezien. Toen was het nog vakantie en had ik superveel tijd om films te kijken. Op het moment is dat ietsje moeilijker, maar het zorgt toch wel voor een ontspan momentje tijdens een drukke schoolweek.

De eerste film die ik echt prachtig vond was Seven Pounds. Deze raad ik aan iedereen aan. Het verhaal gaat over een man die een ongeluk heeft veroorzaakt waardoor 7 mensen zijn gestorven, waaronder zijn vrouw. Hij weet niet goed hoe hij hier mee om moet gaan, maar het is zijn plan om dan ook 7 mensen te helpen. Hoe hij dat doet is geheim, want anders verklap ik alles gelijk en dat mag natuurlijk niet. Ik kan alleen zeggen dat het enorm zielig is. Enorm enorm zielig. Ik moest stiekem been traantje wegpinken en ik huil echt nooit bij films. Alleen bij 'Voordat ik dood ga' die is zo ontzettend zielig. Echt een jankfilm, maar ook mijn lievelingsfilm.

Intouchables is een prachtige film. Zo ontzettend schattig, realistisch, grappig, maar er zit echt een mooie gedachte achter. Er zit een ontzettend rijke man in een rolstoel en hij kan alleen zijn hoofd bewegen. Deze man heeft hulp nodig bij zijn verzorging en neemt daarvoor een zwarte man uit een achterbuurt aan. In het verhaal zie je hoe hun twee dan met elkaar omgaan en hoe het uitgroeit tot een prachtige vriendschap. Ik heb af en toe echt dubbel gelegen van het lachen, terwijl het toch echt geen comedie is. Dat zijn de beste films. Wat misschien ook wel even belangrijk is om te melden, is dat deze films Frans is. Ja, Frans. Dat zag je misschien al aan de naam. In het begin was het even wennen, maar op een gegeven moment is het net of je een Engelse film kijkt. Uiteraard wel met ondertiteling, zonder kan ik dat dus echt niet haha.

De laatste film is een echte klassieker die ik nog niet gezien had. Deze heb ik afgelopen donderdag gekeken met Vicky toen ik ziek was. We wilden een zielige film en deze film voldoet daar wel aan. Hij is soms best wel hard en heel erg realistisch, maar zo ontzettend zielig. Echt een mooie film! Normaal hou ik eigenlijk nooit van Nederlandse films, maar die met Carice van Houten zijn altijd goed. Zij is zo'n power vrouw, echt een top actrice. De film gaat over, als je het nog niet kent, over een vrouw die bij de dokter komt en te horen krijgt dat ze borstkanker heeft. Het verhaal laat zien hoe zij, samen met haar gezin, daarmee om gaat. Er worden soms best confronterende beelden getoond, maar dat hoort er ook bij. Het is geen verhaal met rozengeur en maneschijn, het is keihard.

Deze maand ga ik proberen weer een heleboel films te kijken. Ik heb er al een heleboel op mijn lijstje staan!

Hebben jullie deze films al gezien en wat vonden jullie er van?

zondag 9 februari 2014

Weekendvertelsels

Zondagavond. De avond dat je terugkijkt naar het weekend. De avond dat je lekker in je bedje kruipt. De avond dat je kaarsjes aansteekt om het gezellig te maken. Je ontspannende muziek aanzet. Je denkt aan de volgende dag. De volgende week van het jaar. Je er uit ziet als een spook, omdat je een maskertje hebt opgesmeerd. De avond dat je helemaal relaxt bent.


Dit weekend was weer eens helemaal geslaagd! Zaterdagmiddag ging ik samen met Zoë op de fiets, helemaal beladen met logeerspullen en mijn camera, naar mijn oom en tante. Ome Eddy en tante Marieke. Ze wonen op een hele mooie boerderij, een kwartiertje fietsen vanaf thuis. Tenminste, als Zoë mee wil lopen en je geen tegenwind hebt. Ik kom daar eigenlijk veel te weinig, terwijl ik het wel ontzettend leuk vind om daar te zijn. Daarom heb ik samen met Eddy en Marieke een weekend geprikt waarin we allemaal tijd hadden. Ik kwam aangefietst en gelijk stonden er al paarden en ezels te wachten die zin hadden in een wandeling. Samen met nog een heleboel andere mensen en een aantal honden gingen we op pad. Het leek soms net zo'n optocht. Al die paarden en ezels. Het was echt super schattig om te zien! We hebben best wel lang gewandeld, zeker anderhalf uur. Daarna eventjes bijkletsen in de kantine met koffie en koekjes. (Water voor Desi natuurlijk. Koffie, bah bah bah!)







Rond een uur of vier kwam Douwe ook nog even langs. Samen hebben we een beetje rondgehangen op de boerderij, wat best wel grappig was. Want Douwe heeft echt totaal niks met paarden haha. 's Avonds hebben we gezellig pizza's gebakken als echte pizzabakkers. Het was om te smullen! Het fijne 'op stal' is dat het er zo relaxt is. Niks hoeft, alles mag. Heerlijk!


Zondagochtend ging de drukte gewoon weer verder. Ik was helaas te laat voor het uitmesten en voeren. Ik vind dat juist altijd heel ontspannend. Lekker een beetje werken in de buitenlucht en je gedachten de vrije loop laten gaan. Maar ik heb wel gewoon eventjes lekker gekletst met mijn tante over alle paardjes. Ze hebben er ook 'wilde' exmoor pony's, die ze nu laten wennen aan mensen. Als ik dat dan allemaal zie, vind ik het best wel jammer dat ik zo lang niks met paarden heb gedaan. Dan begint het weer te kriebelen. Ik zit er over na te denken om het weer op te gaan pakken. Ik vind het wel allemaal heel spannend. Ik had het namelijk jaren gedaan en had zelfs mijn 'level 1' en nu ben ik er ontzettend onzeker over. Het liefst ben ik dan gewoon helemaal in mijn eentje en kan ik alles op mijn gemakje aanpakken.

Rond een uur of 12 was het tijd voor wafels. Heel veel wafels! Het is in mijn familie een soort van 'traditie' geworden om wafels te eten. Mijn oma bakt dan samen met mijn vader de wafels en die smullen we dan met z'n allen op. Het is altijd echt overheerlijk, maar daarna kan ik eventjes geen wafels meer zien. Verder heb ik vandaag nog brownies gebakken voor in de lunchroom en helaas moest het huiswerk er ook weer aan geloven. Morgen is het namelijk gewoon weer school! Dat is opzich best wel een paar daagjes geleden, want voor het weekend ben ik twee dagen thuis geweest. Hopelijk heb ik niet al te veel gemist. De hoofdpijn is ook nog niet helemaal over, ik zit nu onder de paracetamol om het vol te kunnen houden.



Wat hebben jullie voor leuke dingen gedaan dit weekend?

zaterdag 8 februari 2014

Leather is the new denim

Eindelijk weer een blogbericht online! De afgelopen twee dagen ben ik ziek thuisgebleven, teveel hoofdpijn om in de les te zitten. Ik heb bijna elke dag hoofdpijn, maar dit keer ging het echt niet. Stiekem is het nu nog niet helemaal over, maarja. De laptop was dan ook verboden terrein voor mij en ik kon dus geen blogberichtjes voor jullie schrijven. Dat is ook wel logisch, want van alles met een scherm wordt de hoofdpijn alleen maar erger. Dit weekend ga ik eindelijk weer eens logeren bij mij oom en tante. Wat is dat lang geleden zeg. Ze wonen op een boerderij met een heleboel paarden, dus het wordt vast een superleuk weekend. Ik ben ook van plan om een heleboel foto's te maken, want het is echt een mooi plekje daar.

Afgelopen weekend heb ik weer eens outfit foto's gemaakt. Het was echt prachtig weer dus ik moest echt naar buiten. Nu is het helaas iets donkerder en de zon schijnt niet, jammer! Ik heb mijn favoriete leren shortje aan die ik heb gekocht in een heel klein winkeltje. Daar is shoppen eigenlijk het allerleukst. Ik heb hem gecombineerd met ook één van mijn favoriete kledingstukken, mijn kanten top. Die vind ik zo mooi en tegelijk heel erg simpel.

Wat vinden jullie van mijn outfit?

Top subdued / shortje klein winkeltje / schoenen Steve Madden / jas Forever 21








Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...