vrijdag 31 januari 2014

Vandaag was het tijd voor outfit foto's

Ik was vandaag niet jarig, maar toch kreeg ik een soort van cadeautje. Ik was eindelijk weer eens vroeg uit. Wat was dat lang geleden zeg. Die 37uur les per week is toch iets te veel. De perfecte gelegenheid om weer eens outfit foto's te maken met mijn nieuwe jurkje. Zo'n overall dress vind ik echt leuk. Net weer iets aparter. Het grappige is, is dat dit jurkje vintage is en dat dit dus ook vroeger in de mode was. Zo zie je maar weer dat alles weer terug komt. Wie weet lopen we over 20 jaar wel weer in jeans met wijde pijpen.

Ik ben best wel blij dat het weer weekend is. Ik betrap mezelf er op dat ik echt van weekend tot weekend leef. Morgen ga ik weer een dagje werken en zondag staat een taart bakken op het programma. 

JURKJE VINTAGE / BASIC SHIRT H&M / SCHOENEN STEVA MADDEN / KETTINKJE BIJOU BRIGITTE






donderdag 30 januari 2014

De hemel begint bij je voeten


Waar begint de hemel? Bij de wolken? Waar de horizon eindigt? De trap begint? Of hier, waar ik sta? De hemel begint bij je voeten, een boek van Jandy Nelson. Een boek waarom ik moest glimlachen, ik vochtige ogen had en ik met open mond gedichtjes zat te lezen. Dit boek is namelijk niet zomaar een boek, maar een boek vol met gedachtes van de hoofdpersonages in de vorm van gedichten. De laatste tijd begin ik daar steeds meer voor te vallen en het lijkt me zo mooi als je dat kan. Zelf wil ik dat soort dingen ook altijd proberen, maar dan ben ik bang om te falen. Net zoals met tekenen. Dat durf ik nooit te doen in het bijzijn van anderen. Gewoon. Omdat ik dan bang ben dat het mislukt en anderen dat zien. Ik moet echt ophouden met mijn perfectionisme, het belemmert me alleen maar in alles wat ik wil doen.

Het boek gaat over een meisje, Lennie ook wel John Lennon genoemd, die haar zus verliest en daar duizenden tranen om laat. Miljoenen gedachtes om heeft die ze deelt met jou in het boek. Het lijkt me zo moeilijk om iemand te verliezen die zo dicht bij je staat. Gelukkig heb ik dat nog nooit meegemaakt en ik hoop het ook nooit mee te maken. Als ik zoiets lees, merk ik pas hoe gelukkig ik moet zijn met alles wat ik heb. En met alle mensen om me heen. Mijn lieve familieleden die mij steunen in alles wat ik doe, mijn vriendinnen zonder wie ik echt niet kan en mijn vriendje die ik het liefst elke dag zie. Ik denk dat het boek mij daarom zo heeft gepakt en nooit meer heeft losgelaten. Het is niet echt een doorsnee boek. Ik weet niet precies waarom, maar om dat te weten zul je het moeten lezen..

woensdag 29 januari 2014

Schreeuwen

Soms heb ik gewoon zin om eens keihard te schreeuwen. Te schreeuwen dat ik gelukkig ben. Te schreeuwen dat ik vakantie wil. Te schreeuwen dat de tijd te snel gaat. Alsof ik met mijn vingers knip en er weer een dag voorbij is.  Te schreeuwen dat ik meer tijd wil. Meer tijd voor leuke dingen. Te schreeuwen dat alle stomme dingen afgeschaft moeten worden. Te schreeuwen dat het te druk is. Te vol met school en er te weinig tijd overblijft voor de dingen die echt belangrijk zijn. Te schreeuwen dat ik de mensen om me heen wil van wie ik hou. Dat ik daar meer tijd voor wens. Een dag extra in de week. Een uur extra per dag. Een minuut meer in een uur en een seconde meer in een minuut. Ik wil schreeuwen totdat alles eruit is. Alle blijdschap, alle boosheid, alles waarover ik nadenk. Alle tranen, elke glimlach. Totdat ik helemaal leeg ben en ik mezelf weer open kan zetten voor nieuwe dingen. Nieuwe ervaringen, nieuwe mensen, nieuwe plekken. 














dinsdag 28 januari 2014

Een lichtpuntje dat de dag laat stralen

Licht.
Een klein puntje in de lucht.
Een ster.
De sikkel van de maan.
Het lichtpuntje van een dag.
Dat.
Dat waarom ik vandaag lach.
De zaklamp in het donker.
De houvast als er geen houvast meer is.

Soms vind ik dat gewoon heerlijk. Één woord en dan gewoon alles opnoemen wat er in me opkomt. Licht is niet alleen maar licht als in een lamp, maar ook dat ene positieve wat je laat lachen, het licht wat net die ene foto mooi maakt. Samen met een vriendin heb ik, in de vakantie nog, geëxperimenteerd met licht in foto's. Je vraagt je misschien af: 'Wie is dat fotomodel in deze foto's?' Nou dat is Iris. In deze foto's vind ik haar niet zomaar een 'model', maar een supermodel dat zo op de cover van de VOGUE kan staan. (Ik zeg nu alvast sorry Iris, sla me niet alsjeblieft) Genoeg grapjes en pesterijen. Over naar de foto's. Stiekem ben ik er best wel trots op.










maandag 27 januari 2014

Een blog met een laagje stof

Ik zit hier helemaal verbaasd met mijn mond open te typen. Ik heb zo lang niet geblogd voor mijn doen. Afgezien van een recept van vorige week maandag, is het echt al zo'n twee weken geleden. Twee weken zonder foto's te maken. Twee weken zonder al mijn gedachtes op een rijtje te zetten. Hoe ik het overleefd heb? Geen idee. Nu ik dit typ merk ik pas hoe erg ik heb gemist heb. Het was ook gewoon even een hele drukke, maar echt een super super leuke week. Toch ben ik nu wel blij dat ik rustig in mijn bedje kan liggen en weer even alles van me af kan schrijven.


Een hele tijd geleden vertelde ik dat ik meegedaan heb met een debat. 'Het provinciaal jeugddebat' Samen met nog 11 andere jongeren uit mijn provincie ben ik door naar het nationaal jeugddebat. Afgelopen zaterdag was de eerste voorbereidingsdag en wow dat was me een dagje zeg. 's Ochtends moest ik om 5uur opstaan. VIJF UUR! 05:00! Echt te vroeg eigenlijk, maargoed. Ik moest mijn trein van 7uur halen om daarna 2,5 uur in de trein te zitten naar Utrecht. We hadden afgesproken om met een groepje te reizen. 's Ochtends vroeg kende je elkaar eigenlijk nog helemaal niet, maar na een hele dag was het echt lachen, gieren en brullen. Die laatste uurtjes in de trein waren echt het toppunt van de dag. Uiteraard kon de starbucks niet ontbreken. Chocolademelk met karamel, de lekkerste ooit. Er is niets leukers dan nieuwe mensen leren kennen. Binnenkort ga ik een heel weekend naar Limburg, ik kan nu al niet wachten.







Zondag was voor mij wel even een dagje dat ik mezelf bijeen moest rapen om gewoon door te gaan met alles. Ik wil gewoon veel te veel leuke dingen doen. Ik heb zo'n voorgevoel dat ik binnenkort in ga zakken als een pudding. Zo floep, een rozige Desi pudding op de grond. Ik was gewoon super moe van de vorige dag, maar ik moest naar Iris toe om een Grieks project te maken. Stiekem was dat gewoon heel gezellig. Heel veel kinderen bij mij op school moeten elke dag zo'n 20 km fietsen en zondag heb ik die afstand ook ervaren. In de regen, met tegenwind en heel veel tegenzin. Maar.. ik was ontzettend trots op mezelf toen ik het gewoon gedaan had. Ik was wel verdwaald in de polder voor de zoveelste keer, maar dat is een geheimpje. Niet doorvertellen hè, sssst.
's Avonds kwam Douwe. Weetje nog dat ik vertelde dat er vorige week vrijdag een vriend langskwam om een film te kijken? Nou op dit moment kan ik die jongen mijn vriendje noemen. Stiekem was ik wel  eventjes aan het twijfelen om dat hier allemaal te vertellen, maar so what. Ik ben super blij!

maandag 20 januari 2014

Een overheerlijke smultaart met witte chocolade, frambozen en kokos

Zoals ik al eerder verteld heb, maak ik taarten voor de lunchroom waar ik werk. Elke zondagmiddag sta ik in de keuken te bakken en ik vind het echt geweldig. Weetje wat mij eigenlijk wel een goed idee lijkt? Dat ik al deze lekkere recepten eens met jullie ga delen. Dan kunnen jullie deze taarten ook eens zelf uitproberen. Deze keer heb ik een witte chocolade, frambozen, kokos taart gemaakt en man, wat is die lekker. Zelf heb ik hem al zo'n twee keer gegeten, dus ik kon het echt niet laten om hem nog eens te maken.

Ik heb het de laatste tijd best wel druk en eigenlijk baal ik daar wel van. Ik wil lekker veel blogposts voor jullie schrijven, maar op dit moment gaat dat gewoon echt niet. Ik heb wel een heleboel te vertellen. Hopelijk lukt dat nog deze week! Er staan gelukkig wel een heleboel leuke dingen op het programma. Nu de taart!

donderdag 16 januari 2014

Page for pretty things

Tumblr, mijn redding als ik even snel iets relaxends wil doen tussen het huiswerk door. Want dat is nodig! School is nog geeneens twee weken bezig en ik ben het al helemaal beu. Ik heb gewoon totaal geen behoefte aan laat thuiskomen en dan nog eens bergen aan huis- en leerwerk te doen. Ik voel gewoon dat ik nu al helemaal kapot ben en ik moet nog zo'n 6 weken. Joepie! Maar niet huis. Als je school wegdenkt was dit toch wel een leuke week. Gisteravond hadden Sophie en Iris een superleuke verrassing voor mijn verjaardag. Om half 8 kwamen ze met een blinddoek mijn kamer binnenlopen om me vervolgens mee te nemen in een auto. Ik wist niet dat lopen met een blinddoek om zo moeilijk kon zijn haha. Volgensmij zag het er heel hilarisch uit. We zaten nog best wel even in de auto, dus ik dacht: 'Huh waar gaan we nu weer heen?' Bleek dat de moeder van Iris allemaal rondjes aan het rijden was. Mij een beetje in de war maken, hoe durven ze! Maar het was wel echt super grappig. Op een gegeven moment liep ik een gebouw binnen en mijn blinddoek mocht af. Ze hadden een heel leuk uitje geregeld naar een improvisatie cabaret. Gewoon 2 minuutjes lopen van mijn huis. Heel die autoreis was dus gewoon voor de grap. Maar man, wat heb ik me kapot gelachen om die cabaretiers. Ze stellen vragen en het publiek roept dan dingen naar het podium. Met die antwoorden maken ze dan op het moment zelf een sketch. Super knap hoe ze dat doen! Zelf zou ik dat echt never nooit kunnen. Applaus!

Morgen heb ik nog les tot half4  en dan is het eindelijk weekend! Wow, daar ben ik aan toe zeg. Ik begin gelijk al met een drukke middag/avond. Gelijk na school heb ik kunstklas en Iris en ik gaan dan weer verder met ons Grieks project. 's Avonds komt er gezellig een vriend de Hobbit kijken. Ik heb die namelijk nog gezien, wat echt een grote schande is. Deel 2 is zelfs al uit. Shame on me. Ik ben er in ieder geval heel erg benieuwd naar! Zaterdag moet ik werken en zondag komt er een vriendin langs om (alweer) mijn verjaardag te vieren. Het lijkt wel een verjaarweek in plaats van een verjaardag. Hier voor jullie dan wat leuke tumblr plaatjes, want ja, daar kan ik maak geen genoeg van krijgen.











dinsdag 14 januari 2014

Een bijzondere dag


Zoals beloofd hier de foto's! Ik ben zo ontzettend blij met deze herinneringen. Het was echt een bijzondere dag. Ik heb wel door dat de vakantie nu echt voorbij is. Het is gelijk weer super druk. Nog drukker dan ik verwacht had. Tegelijkertijd plan ik al mijn vrije tijd ook nog eens vol met leuke dingen.   Helaas heb ik dan wel minder tijd voor bloggen en dat is eigenlijk echt heel erg frustrerend. Ik wil het namelijk wel heel graag. Waarom kan een dag niet gewoon 30 uur hebben in plaats van 24. En dan wens ik er gelijk een dag weekend bij. Morgen hebben een aantal vriendinnen van mij een verrassing voor mij. Ik ben zo nieuwsgierig en heb geen idee wat het is. Het enige wat ik weet is dat ik om 19:45 helemaal opgetut klaar moet staan. Uiteraard laat ik jullie alles weten!













Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...