vrijdag 13 juni 2014

Hersenspinsels

De laatste tijd heb ik spontaan rare plannen. Dingen die verschijnen in mijn hoofd en niet meer weg willen. Die blijven zeuren tegen mijn gedachtes tot zelfs die er genoeg van hebben. Zodat de plannen langzaam maar zeker waarheid zullen worden. 'Schrijven' is het plan dat opkwam in mijn hersenpan. Niet schrijven zoals nu, maar echt schrijven. Fictie schrijven. Maar het gene wat daarna in mijn hoofd opkwam is eng. Duister, donker en niet positief. Want nieuwe dingen zijn nu eenmaal eng. Maar waarom zouden we op aarde zijn als we toch alsmaar de saaie zelfde dingen zouden doen? Als je niks nieuws probeert, waarom ben je dan hier? Om verder te gaan met waar je eerder mee bezig was? Waar iedereen in deze menigte mee bezig is? Nieuwe dingen proberen, daar word je blij van. Dus dit plan zal straks uit mijn vingers moeten komen. Uit de toetsen op mijn toetsenbord. Zelfs dit opschrijven is eng. Ik heb gewoon altijd het stomme idee dat ik moet presteren. Dat alles vanaf de eerste keer goed moet, perfect moet. Moet zoals mensen van me verwachten. Maar dit keer worden deze gedachtes uit mijn hoofd geband. Er wordt een groot dik symbolisch kruis doorheen gezet. Want ook deze gedachtes kunnen zeuren in mijn hoofd, maar tegen deze hersenspinsels wil ik vechten. Deze wil ik tegengaan. Dus dat doen we. Morgen begin ik met het schrijven, of overmorgen. Of wanneer ik het gevoel heb dat het tijd is. Maar dat komt wel, want mijn hoofd loopt over van ideeën. Grote ideeën en kleine ideeën. Rode bloemen en gele bloemen. Zomer en winter.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...